حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع: أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا
- إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا
و درود خدا بر او، فرمود: آيا آزاد مردی نيست که اين لقمه جويده
حرام دنيا را به اهلش واگذارد همانا بهايی برای جان شما جز بهشت نيست،
پس به کمتر از آن نفروشيد
(اخلاقی)
وَ قَالَ ع: الْإِيمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ - عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ
- وَ أَلَّا يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِكَ - وَ أَنْ تَتَّقِيَ اللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ
و درود خدا بر او، فرمود: نشانه ايمان آن است که راست بگويی،
آنگاه که تو را زيان رساند، و دروغ نگويی که تو را سود رساند و آن که بيش از مقدار عمل سخن نگويی،
و چون از ديگران سخن گويی از خدا بترسی.
(اخلاق اجتماعی)
+ نوشته شده در پنج شنبه 2 آبان 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند اخلاق اجتماعی,لقمه جویده حرام,جان,بهشت,نشانه ایمان,راست,سخن,حق,دروغ,عمل, ساعت 15:39 توسط آزاده یاسینی
|